हळवे रे मन माझे
कधी काळजात रुतले
गुंताच होत गेला
कोडे कधी न सुटले
आसुसलेल्या आशेवरती
या सैरभर लाटा
मखमलीच्या आंथरलेल्या
कधीच सुकल्या वाटा
काळ लोटला असा
कितीसा
मला कसे न कळले
गुंताच होत गेला
कोडे कधी न सुटले
या क्षणाला थांबुन
जरासा
पुरे वाटला गोड
विसावा
पण उसासे दाटुन
येती
अन दुरदुर जाई
गारवा
गहिवरलेल्या नयनामधुनी
बांध अचानक फुटले
गुंताच होत गेला
कोडे कधी न सुटले
रहाटपाळणे असेच
फिरती
जीवन पुन: त्या
वळणावरती
नजर लागली क्षणात
कसली
माझेच नसती माझ्याचभोवती
गोड उरल्या त्या
आठवणी
मन तिथेच हरवले
गुंताच होत गेला
कोडे कधी न सुटले
कवि : दत्ता हुजरे
संग्रह : कवि मन माझे
संग्रह : कवि मन माझे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा